Filmy i seriale Davida Lyncha — surrealizm, absurd i kultowe tajemnicze fabuły.

Niewielu widzów wie, że oprócz standardowych gatunków można wyróżnić filmy Davida Lyncha. To naprawdę nieprzewidywalne fabuły. 

Kiedy mowa o Davidzie Lynch'u, zwykłe formy kina są burzone, aby stworzyć coś nowego: surrealistycznego, symbolicznego, często niepokojącego, a zarazem fascynującego. W jego pracach każdy detal może być alegorią, każda scena — snem, każda fraza — próbą wskazania na coś głębszego, niż się wydaje. I mimo że filmy Lyncha czasami trudno zrozumieć za pierwszym razem, pozostają w pamięci na długo 

Najlepsze filmy i seriale Davida Lyncha

David Lynch to nie tylko reżyser, to cały fenomen w świecie kina. Jego twórczość wyróżnia się niepowtarzalnym stylem, w którym granica między rzeczywistością a snem zaciera się. Zaczynał od niskobudżetowego kina artystycznego, ale z czasem zdobył światową sławę jako reżyser, scenarzysta, kompozytor i artysta. Jego prace łączą elementy noir, thrillera psychologicznego, dramatu i absurdu. Lynch nie boi się eksperymentów, jest świadkiem...

W swoich wywiadach Lynch nie raz podkreślał: 'Nie warto wszystkiego rozumieć dosłownie. Czasami ważniejsze jest — czuć'. Dlatego jego filmy są tak cenione przez miłośników niezwykłego kina. 

Twin Peaks

«Twin Peaks» to nie tylko serial, to prawdziwy fenomen kulturowy. Po raz pierwszy wyemitowany w 1990 roku, od razu stał się rewolucyjny dla telewizji. W centrum fabuły leży morderstwo uczennicy Lory Palmer w małym miasteczku Twin Peaks. Ale zamiast typowego kryminału widz otrzymuje coś zupełnie innego: dziwne postacie, hipnotyzującą atmosferę, symboliczne sny, czerwoną pokoję, gnomów i demona Boba. Agent FBI Dale Cooper stał się kultową postacią — z jego pasją do kawy i intuicyjną metodą śledztwa.

Lynch stworzył serial, w którym każdy detal to albo klucz, albo mylący trop. Po dwóch sezonach i pełnometrażowym prequelu 'Twin Peaks: Through the Fire, Walk with Me' wydawało się, że historia dobiegła końca. Ale w 2017 roku Lynch powrócił z trzecim sezonem — jeszcze bardziej surrealistycznym i tajemniczym, który podzielił widzów na dwie kategorie: tych, którzy próbowali wszystko zrozumieć, i tych, którzy rozkoszowali się szaleństwem.